verslaving

niet meer hoeven te

ontsnappen

aan het lijden

Kamp je met verslaving?

 

Als je dit leest, kamp je waarschijnlijk met verslaving. Misschien heb je al een of meerdere keren geprobeerd om te stoppen met je middel. Verslaving is geen keuze, geen karakterzwakte en ook geen aangeboren hersenziekte, zoals medici het meestal zien. Het is een reactie op menselijk lijden. Op trauma. Op (seksueel) misbruik. Op psychische of lichamelijke verwaarlozing.

In plaats van een op zichzelf staande ziekte is het een manier om (tijdelijk) te ontsnappen aan lijden.

Als kinderen getraumatiseerd raken, beinvloed dat de manier waarop ze naar zichzelf kijken. Ze schamen zich, omdat ze denken dat ze zelf schuld hebben aan de manier waarop ze behandeld worden. “Als ik zo gekwetst raak, dan moet ik wel een vreselijk mens zijn”.

De emotionele pijn die ontstaat door verwaarlozing en misbruik is enorm. Enorm en nauwelijks te dragen. Het enige dat lijkt te helpen is middelengebruik. Helaas verdoofd dat slechts de pijn en biedt het geen werkelijke oplossing.

Meer grip door te helen

Waar het bij verslaving om gaat is onderzoeken waar dit gedrag vandaan komt.

 

 

Vanuit veiligheid

Bij verslavingszorg ligt de nadruk vaak of op stoppen met je middel (detox) of op gesprekstherapie. Deze laatste vorm van therapie is vaak erg mentaal. Dit terwijl er onder verslaving bijna altijd trauma schuilgaat, waarbij een mentale benadering niet altijd de beste aanvliegroute is. 

Ik denk dat het belangrijk is om het trauma aan te pakken. Hierbij is zorgen voor hulpbronnen, plekken waar je je veilig voelt, een eerste vereiste. Pas als deze veiligheid er is, kan het trauma opgezocht worden. Om van daaruit weer terug te keren naar de veiligheid.

Spreekt dit je aan?

klachten overwinnen &

levensvreugde hervinden

Wil je weten massage en/of therapie voor jou zinvol is, meld je aan voor een (gratis) kennismakingsgesprek.